What I think
สวัสดีครับ ทักทายกันหน่อยสำหรับคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ อาจไม่รู้จักหน้าค่าตาของบล็อกแห่งนี้มาก่อน ก็มาพูดคุยกันเบาๆ ก่อนแล้วกันครับ
สำหรับบล็อกแห่งนี้ อาจจะดูเหมือนเว็บข่าวสักเล็กน้อย เพราะผมมีพื้นฐานอาชีพจากการเป็นคนข่าว แต่แน่นอนว่าที่นี่จะมีเนื้อหาอื่นๆ ที่หลากหลายผสมอยู่ด้วย ที่สำคัญคือผมพยายามทำให้ “สุกี้มีเดีย” เป็นสื่อที่อิสระที่ปราศจากการครอบงำของอิทธิพลใดๆ รวมทั้งพยายามนำเสนอเรื่องราวที่หลากหลาย ไม่เฉพาะเรื่องหนักๆ หรือสาระความรู้อย่างเดียว แต่จะรวมถึงเรื่องเบาๆ เรื่องสนุกสนานและบันเทิงรวมอยู่ด้วย และบางครั้งอาจดูไร้สาระด้วยซ้ำ ที่สำคัญหลายเรื่องราวที่นี่ คุณอาจไม่เคยหาอ่านได้ที่ไหนมาก่อน
ถ้ามีคำแนะนำติชมอะไร ก็บอกกล่าวกันมาได้ครับ ผมจะพยายามปรับปรุงและทำให้บล็อกแห่งนี้ เป็นสื่อที่มีประโยชน์ต่อสังคมอย่างแท้จริงครับ
43 Responses to "What I think"
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับคุณณัฐ ยังไงก็ตามถ้าคุณณัฐมีเรื่องราวดีๆ จะแบ่งปัน ก็ส่งมาร่วมสร้างสรรค์ได้นะครับ 🙂
เชื่อเหลือเกินว่า blog แห่งนี้จะต้องแฝงไปด้วยสาระและข้อคิดดีๆ จากพี่ยอดเป็นแน่ สู้ๆ ครับ
จะเป็นไปได้ไหมครับ อยากให้พี่ยอดรวบรวมบทความเก่าๆ ที่เคย post ไว้ตาม web ต่างๆ มาลงด้วยครับ
ดีใจที่น้อง Nipan ชอบเนื้อหาใน blog นะครับ ยังไงผมจะพยายามนำบทความเก่าๆ ที่เหมาะสมกับเวลาและสถานการณ์ในปัจจุบัน มานำเสนอต่อไปแล้วกันครับ
ติดตามผลงานและเป็นแฟนรายการที่อีไลฟ์แล้ว ก็ไม่ลืมที่จะเข้ามาติดตามถึงแหล่ง(กบดาน)เลย 55++ ชอบที่นี่มากเลยครับ อย่างแรกเลย สี ชอบมากเลยครับ (ผมชอบสีเขียวน่ะ) ดูสดชื่นดี เห็นแล้วอยากไปเที่ยวภูเขา-น้ำตกจัง (เกี่ยวอารายเนี่ย)!!! อย่างที่สองคือบทความต่างๆ โดนมากเลยครับ มีประโยชน์ด้วย มีอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่รู้ หรือถูกปิดหูปิดตาไว้(จากคุณก็รู้ว่าครายยยยยย) เข้ามาอ่านที่นี่แล้ว ใช่เลย รู้สึกโลกกว้างขึ้นเยอะ และที่ชอบที่สุดก็คือคุณ (คงรู้นะว่าผมหมายถึงใคร ^ ^) ไม่ได้ชอบที่คุณเป็นคนเก่ง แต่ชอบที่คุณเป็นคนตรง การที่จะเป็นคนข่าวที่ดีนั้น สำคัญก็คือความเที่ยงตรง ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไป นำเสนอสิ่งดีๆ ให้กับสังคมและประเทศชาติ จะติดตามผลงานของคุณไปตลอดนะครับ อ้อ ตอนนี้ที่อีไลฟ์ดูสดชื่นขึ้น ยิ้มไว้(บ่อยๆ)นะครับ แล้วทุกอยากก็จะดีเอง
โห ติดตามกันมาแบบแฟนตัวจริง ขอบคุณมากครับสำหรับคำชม จริงๆ แล้วผมก็รับคำติเหมือนกัน เชิญติได้ตามสมควรครับ
ถ้ามีอะไรแนะนำอีก ก็บอกได้เลยนะครับ และผมจะพยายามนำเสนอเรื่องราวดีๆ กันต่อไป
จริงๆ แล้วก็อยากจะติเหมือนกันครับ แต่ยังหาที่ติไม่ได้ ก็ขอชมก่อนก็แล้วกันครับ ตอนนี้ผมกำลังนั่งดูอีไลฟ์อยู่ครับ ดูเกือบทุกวัน เว้นวันไหนที่งานยุ่งๆ ไม่ได้ดูก็จะตามไปดูในเว็บเอา วันนี้ผมแวะเข้ามาได้อ่านบทความล่าสุดที่คุณเขียนแล้ว รู้สึกว่าตอนนี้คุณกำลังอึดอัดนะ กับสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ เพราะมันไม่ใช่แบบที่คุณต้องการ ผมรู้นะ ก็เห็นใจนะครับ แต่ยังไงก็ขอให้อดทนไว้นะครับ ทำไปบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินไปเอง พวกเรายังต้องการคุณเหมือนเดิมนะ และก็จะเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไป นำเสนอสิ่งดีๆ ให้กับพวกเราต่อไป สู้ๆ สู้ตาย ครับ
ยังงัยก็ยังใช้สีเขียวนี่นา ไม่ทิ้งลายสายสิ่งแวดล้อมหรอกน่า เนอะ!
สีนี้ดูแล้วสบายตาดีนิ
“สื่อที่อิสระที่ปราศจากการครอบงำของอิทธิพลใดๆ”
แล้วจะปราศจากอิทธิพลของ “อคติ” ได้ด้วยหรือเปล่านะ 😉
ถามได้ดีครับ 🙂
แต่ต้องถามก่อนว่า “อคติ” ที่ว่านั้น เหมือนหรือต่างกับ “ความเป็นกลาง” อย่างไร
ถ้าเหมือนกัน ก็ต้องบอกว่าสื่อนี้มีอคติ หรือไม่มีความเป็นกลางอย่างแน่นอน เพราะสื่อนี้มี “จุดยืน” นั่นหมายถึงการมีจุดยืนอยู่บนความดีและความถูกต้อง สื่อนี้จะไม่ยืนอยู่ข้างความผิดและความเลว รวมทั้งไม่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างความถูกและความผิดด้วย ผมจึงยืนยันว่าสื่อนี้ไม่เป็นกลางครับ
แต่ถ้ามีความหมายไม่เหมือนกัน ก็ต้องบอกเช่นกันว่า สื่อนี้ “มีอคติ” ครับ นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้อ่านเชื่อกับ “อคติ” ของสื่อนี้หรือไม่ เป็นอิสรภาพของผู้อ่านเต็มที่ครับที่จะรับข่าวและสาระจากสื่อนี้หรือไม่ และเรา “เต็มใจ” ที่จะให้อคติครอบงำความคิดของสื่อนี้เอง ไม่ใช่อิทธิพลภายนอกที่มา “บีบบังคับ” ให้เรานำเสนอแต่อย่างใดครับ
😀 “ก็ต้องบอกเช่นกันว่า สื่อนี้ “มีอคติ” ครับ นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้อ่านเชื่อกับ “อคติ” ของสื่อนี้หรือไม่ เป็นอิสรภาพของผู้อ่านเต็มที่ครับที่จะรับข่าวและสาระจากสื่อนี้หรือไม่ และเรา “เต็มใจ” ที่จะให้อคติครอบงำความคิดของสื่อนี้เอง ไม่ใช่อิทธิพลภายนอกที่มา “บีบบังคับ” ให้เรานำเสนอแต่อย่างใดครับ” ฮ่า ฮ่า เจ๋ง 😉
รู้สึกดีมากๆคะที่ได้มีโอกาสได้รู้จัก Blog นี้…
อยากมีโอกาสที่จะแบ่งปันความคิดและความรู้สึกด้วยกันบ้างนะคะ
ขอบคุณการสื่อสารไร้ขีดจำกัดที่ทำให้ได้รู้จักกันค่ะ
รู้สึกดีมากๆ เช่นกันครับที่คุณ “แตกต่างในความคิด แต่ไม่คิดแตกแยก” ชอบ blog แห่งนี้ ถ้ามีอะไรแบ่งปัน ก็ติดต่อมาได้ครับ จะส่งเรื่องหรือบทความมาลง ผมก็รับพิจารณาครับ
อ่านแล้ว…รู้สึกดีจัง…เขียนวิชาการดีอย่างนี้ ถ้าเขียนหนังสือโรแมนติกจะขนาดไหน น่าเขียนนะคะ…
โหย…อยากเขียนเหมือนกัน แต่กลัวน้ำเน่าเกินอะครับ เหอๆ
หวาดดีครับพี่ยอด ผมเห็นพี่ครั้งแรกก็รายการ e-life
ผมคิดว่าพี่คงจะชอบ IT มาก ซึ่งผมก็ชื่นชมเซียนITอยู่แล้ว
ผมเลยตามมา blog นี้ แต่พอเห็น blog พี่ยอดแล้วไม่มีอะไร
เกี่ยวกับ IT ซักนิด แต่ผมเห็นประวัติและประสบการณ์พี่ยอด
ทำให้ผมประทับใจจากเดิมมาก โดยเฉพาะข่าวหรือความคิด
ที่พี่ยอดเขียนตรงใจผมมาก บางข่าวทำให้ผมเปลี่ยนความคิด
ได้มุมมองใหม่ๆจากพี่ ความคิดใหม่ๆของผมก็เกิดขึ้นมาด้วย
ขอให้พี่ทำต่อไปนะครับ ผมจะรอติดตามทุกๆผลงานที่พี่ยอดทำ
…..แระบอกด้วยล่ะ ว่าจะมีโครงการอะไรอีก ผมจะได้ตามถูก
แระอีกอย่างครับ ทำไมพี่มาเป็นพิธีกรรายการ e-life ล่ะเนี๊ย….
ขอบคุณครับ
ดีใจนะครับที่นายสนใจชื่นชอบในสิ่งที่ผมทำ เอาไว้ว่างๆ จะมาเล่าให้ฟังว่าทำไมถึงมาทำ e-life ครับ
หวาดดีี่พี่ยอด ผมจะแวะมาดูเรื่อยๆนะครับพี่ยอด รออ่านเรื่องทุกเรื่องที่พี่เล่า
หลงเข้ามาจนได้…เนื้อหาดีๆครับ แล้วจะแวะมาอีก
ขอบคุณครับคุณ loydmar ที่ชอบเนื้อหาใน blog นี้ หวังว่าคงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันครับ
ดีครับพี่ยอด เข้ามาดูวันนี้หน้าตาBlogเปลี่ยนไป่ สีสันสดใสถูกใจวัยรุ่นตอนปลายอย่างผม
ผมอยากรู้อาชีพในฝันพี่คืออาชีพไรครับ ที่ทำอยู่ตอนนี้ใช่หรือป่าวครับ เห็นรูปในพี่ในblogนี้แล้วดูพี่เศร้าๆ
บอกแล้วหวยไม่ทำใครรวยหรอกเลิกเล่นเหอะพี่….อิอิ…ล้อเล่นคร๊าบบบ สู้ๆครับพี่ยอด
อาชีพในฝันของผมเหรอ…
อืม…น่าคิดนะ
ผมไม่คิดว่าผมมีอาชีพในฝัน เพราะผมมักจะทำฝันให้เป็นจริงเสมอ
โห…เน่าซะ 555
หุหุ… ไม่ค่อยเลยนะครับพี่ยอด ทำไงได้ก็คนมันเก่งนี่เน๊อะ อิอิ ^_^
แล้วพี่ยอดไม่คิดจะเรียนให้จบเอกหรอครับ ที่ญี่ปุ่นน่าเรียน…อิอิ สาวๆน่ารัก
ดร.บารมี นับถือๆ
เพิ่งมาเจอ blog ของคุณค่ะ ชอบบทความที่คุณเขียนมาก โดยเฉพาะ..จุดยืน..ของคุณ
จะคอยตามอ่านและเป็นกำลังใจให้นะคะ
ดีใจนะครับที่ชอบ ไว้ว่างๆ คงมีโอกาสได้คุยกันครับคุณดาหลา
เฮ้ ท่านยอด ตอนนี้เราทำสัมมนาเจ๋งๆอันหนึ่งร่วมกับ มหาวิทยาลัยรังสิต ชื่องาน “เทคนิคการสร้างรายได้ 6 หลักบนอินเตอร์เน็ต” ในวันที่ 20 มีนาคมนี้ เวลา 09:00 ที่ตึกอาทิตย์อุไรรัตน์ อยากเชิญนายไปเป็นเกียรติด้วยจัง แต่ไม่รู้ว่านายมีเวลาหรือเปล่า (คิดถึงเพื่อนเฟ้ย)
หวังว่า งานนี้คงทำให้เราได้เจอนายนะ ^^
เบอร์โทร 086 3280620
tchitsakon@yahoo.com
http://ffschool.blogspot.com
งานน่าสนใจมาก ถ้าทำได้คงรวยเละก็คราวนี้แหละ
ถ้าไม่ติดงานก็จะไปนะ
แวะมาทักทายค่ะ
เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรกค่ะ ตอนอ่านบทความคุณยังคิดว่าเป็นคนอื่นเขียน เพราะคำพูด ความคิดเห็นดูไม่เหมือนบุคลิกตอนเป็นพิธีกรe-life เลย แต่ยอมรับว่าคุณมีความคิดที่เป็นของตัวเองดีมากค่ะ รู้สึกได้สาระ ไว้ว่างๆจะเข้ามาอ่านอีกค่ะ
ขอบคุณครับคุณ Ling สำหรับคำชมและเวลาอันมีค่าที่แวะเวียนเข้ามา
ถ้ามีอะไรแนะนำหรือติชม ก็เชิญเต็มที่เลยครับ
ไม่ได้แวะมานานเลยครับ ต้องขอโทษด้วย แต่ไม่หายไปไหนแน่นอน กลับมาคราวนี้มีอะไรเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ ทั้งบทความต่างๆ และที่เห็นได้ชัด Theme ใหม่ ดูเข้มๆ เหี้ยมๆ ดี 55++ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพี่ยอดคงสบายดีนะครับ เข้าไปอ่านบทความที่เกี่ยวกับการทำงานของพี่แล้ว โห แทบไม่มีเวลาพักเลย ผมล่ะรู้สึกเหนื่อยแทนไปเลย เป็นผมคงเดี้ยงไปแล้วล่ะ พี่ยอดเนี่ย ยอด(มนุษย์อุลตราแมน)เยี่ยมจริงๆ ครับ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
สวัสดีค่ะ นี่ก้อคงหลงเข้ามาอีกคน…มันเริ่มมาจากเพิ่งเรียนจบ…..ทำไรต่อดี…. อยากใช้ชีวิตให้มีความหมาย…งงกะชีวิต….ว่าง….เข้าเว็บเนชั่น….แล้วมันก้อมาถึงนี้ละค่ะ (^_^)
ได้อ่านที่พี่เขียนแล้วชอบนะคะทำให้ได้คิดอะไรหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องบ้านเมืองหรือแม้แต่เรื่องชีวิต หลายครั้ง “ความเป็นเรา” การถ่ายทอดที่ดีที่สุดก็คงเป็นการเขียนเพราะเราคงรู้จักใครซักคนได้ดีขึ้นมากเมื่อรู้ว่าเค้าคิดยังไงจริงๆก็คงต้องมองผ่านงานเขียนนี่แหละค่ะ โดยเฉพาะพวกประเภทมีความซับซ้อนในชีวิต 55 ได้เห็นแง่มุมแบบที่พี่คิดแล้วก้อน่าสนใจดีนะคะ ในระหว่างช่วงงงๆกะชีวิตตอนนี้ คงได้แวะเข้ามาหาอ่านอีกบ่อยๆ ไม่รู้ว่าจะหายงงหรืองงขึ้นกว่าเดิมนะคะ (^_^)
ยินดีตอนรับครับ และหวังว่าน้อง boonjira จะหายงงเร็วๆ นะครับ 🙂
ส่วนน้อง GenerationX หายไปเสียนาน ยินดีต้อนรับการกลับมาเช่นกันเด้อ
อยากพูดภาษาอีสานเป็นรึเปล่าพี่ เดี๋ยวผมสอนให้ 55++
พี่ยอด..จิ๊บ แวะมาทักทาย กำลังหาร้านสุกี้อร่อยๆใน google แต่ไหงมาเจออันนี้ อ่านไปอ่านมา อ้าว พี่ยอดนั่นเอง… นับถือจริงๆ สมแล้วที่เป็นศิษย์ 2.0 เขียนเก่งหนิ อ่านแล้วคิดเพลินดีค่ะ // สัญญาว่าวันหน้าถ้ามีโอกาสได้อ่านคู่กันจะทำให้เป็นภาระพี่ยอดน้อยลงนะ ..
โอ้ว…หาที่นี่เจอเพราะต้องการรับประทานสุกี้เนี่ยนะ เหอๆ
ดีใจครับที่อ่านแล้วเพลิดเพลินเจริญใจ 😀
สรุปแล้ว สุกี้ก็ไม่ได้ทานหรอกนะคะ เพราะนั่งอ่านไปเรื่อยๆ ชอบทั้งความคิด มุมมองบางเรื่องที่ดูขัดแย้งแต่ชัดเจน รู้สึกว่าอ่านแล้วไม่มีกรอบ คือทำให้จิ๊บคิดต่อได้ก็เลยอ่านไปเรื่อย
สุดท้ายก็ ลงไปเจียวไข่ทานละกัน จะได้ทานไปอ่านไป
เล่าให้พี่ยอดฟังรึยังว่า นอกจากงานประจำที่โต๊ะแล้ว
ตอนนี้ จิ๊บมีเวรประจำข่าวรับอรุณรุ่งแล้ว 2 วันต่อสัปดาห์
บวกกับเก็บตกเที่ยง จันทร์-พฤหัส
แถมท้ายอีกหน่อยด้วยข่าว top ten พุธ-พฤหัส
และข่าวเบรควันพฤหัสอีก2-3 เบรค
ยังไม่รวมเบรควันเสาร์และเก็บตกอีกตามอัธยาสัย
จะว่าไปก็ดีใจนะ ฝึกบ่อยๆ จะได้เป็นเร็วๆ
แต่ ขึ้นรถกลับบ้านทีไร หลับคาเบาะ หมดสภาพทุกที
ตื่นมาอีกทียุงตอมเต็มหัว –เมื่อไหร่จะชินก็ไม่รู้
ว่าแต่ เมื่อไหร่จะเขียนอะไรต่อมิอะไรมาให้เพลิดเพลินเจริญใจอีกล่ะคะ รออ่านอยู่นะ
เอ๋า นี่ผมจะบาปมั้ยเนี่ย ทำให้คนไม่ได้กินสุกี้ (ขัดลาภปากซะงั้น)
เล่าให้ฟังมาบ้างนิดหน่อยครับว่าทำห้องข่าวรับอรุณ 2 วันต่อสัปดาห์ แต่ไม่ได้เล่าว่าทำอะไรอย่างอื่นอีกบ้าง เท่าที่อ่านดูก็พอจะนึกภาพออกว่าค่อนข้างจะ “มากเกินเหตุ” นะ
แต่ก็อย่างว่าแหละ ถ้าชอบก็คงบอกไม่ได้ว่าแบบไหน “มาก” หรือ “น้อย” เพียงแต่ทุกอย่างก็ควรให้มีความพอดีอะนะ
อยากอ่านก็ตามมาอ่านที่ Suki Blog สิ แต่ช่วงนี้ก็ยุ่งอยู่มากทีเดียว เวลาที่จะเขียนก็มีน้อยลงเยอะเลย ถ้าไม่โดนลากไปเขียนก็แทบไม่เขียนอะครับ 🙂
แวะมาอ่านให้กำลังจัยครับ
ขอบคุณมากครับคุณ 2dayplaza
Suki Media 
1 | ณัฐ
วันเสาร์, 18 พฤศจิกายน, 2006 ที่ 3:07 pm
Blog นี้มีประโยชน์ดีค่ะ เป็น blog ที่มีการนำรวบรวมข่าวต่างๆมานำเสนอ ดิฉันชอบค่ะรู้สึกว่าเป็นการเปิดหูเปิดตาให้กับตัวเอง พยายามสร้างสรรค์ผลงานดีๆอย่างนี้ต่อไปนะคะ