เกือบตกข่าว

Posted by: baramee on: วันจันทร์, 28 พฤษภาคม, 2007

• In: Diary of Wisdom
• 3 Comments

     ย้อนเหตุการณ์ในช่วงที่บ้านเมืองระส่ำระสายเช่นนี้ มาให้อ่านแก้เซ็งกันครับ เพราะในคืนวันอาทิตย์ที่ 27 พฤษภาคม 2550 มีสถานการณ์ที่สนุกๆ ปนปวดหัวเกิดขึ้นกับผมหลายเรื่องทีเดียว

     ในช่วงหัวค่ำของคืนนั้น ระหว่างที่ผมนั่งทำงานหน้าคอมฯ อยู่ ก็มีเพื่อนๆ ชาวไซเบอร์ทักทายกันมาเป็นระยะๆ ทาง msn ซึ่งปกติผมจะออนไลน์อยู่แล้วแม้จะเป็นในเวลาที่นั่งทำงานก็ตาม ยกเว้นว่างานนั้นเร่งด่วนจริงๆ ก็จะออฟไลน์ไปเลย

     ประมาณ 2 ทุ่มกว่าถึง 4 ทุ่มนิดๆ ผมคุย msn กับคุณ lost in space, คุณ rainny, และเพื่อนรุ่นน้องของผมอีกคน (3 คนก็ยุ่งตายชักแล้วครับ บางวันปาเข้าไป 5 คน แทบไม่เป็นอันทำงาน) แต่คนที่ทำให้ผมต้องคุยติดพันกันยืดยาว เพราะมีประเด็นที่ต้องถกเถียงโต้แย้งกันเยอะ ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน คุณ lost in space คงเอามาโพสต์ให้ได้อ่านกัน

     ช่วง 4 ทุ่มนิดๆ คุณ rainny ขอลาไปนอนก่อน และบอกว่าผมควรจะนอนได้แล้ว ผมก็กำลังจะไปนอนพอดีนั่นแหละครับ เพราะวันรุ่งขึ้น (วันจันทร์ที่ 28 พฤษภาคม 2550) ผมต้องจัดรายการตั้งแต่ 6 โมงเช้า ซึ่งตามปกติต้องตื่นตั้งแต่ตี 4

     แต่ทำยังงั้ยยังไง ก็จบไม่ลงเสียที ประเด็นมันติดพันกับคุณ lost in space เหลือเกิน จนกระทั่งเกือบ 5 ทุ่ม คุณ pen ก็ออนไลน์เข้ามาและทักผมอย่างทันที

     pen: “เฮ้ย ยอด ด่วนๆๆๆๆ”

     ผม: “ราย มีราย” (ถ้าเป็นหนุ่มๆ ผมจะออกแนวรำคาญนิดๆ 555)

     pen: “มีระเบิดที่หาดใหญ่ 7 จุด ตอนนี้ kids อยู่ที่หาดใหญ่ด้วย อัพบล็อกเข้ามาแล้ว”

     ผม: “อะเหรอ ระเบิดอีกแล้วเหรอ”

     pen: “เออๆ เข้าไปดูใน blog เค้าดิ”

     ผม: “เออ ไว้ก่อนเว้ย ง่วงชิบ ไปนอนก่อน ห้าทุ่มกว่าแล้ว พรุ่งนี้ตื่นตีสี่โว้ย”

     แต่ผมก็คลิกเข้าไปดูเว็บของ bangkokbiznews อยู่ดี เพราะอยากรู้ว่ามี breaking news หรือยัง ก็พบว่าพาดหัวสถานการณ์ทันด่วนขณะนั้น อ้างอิงจาก blog ของ kids นั่นเอง

     pen: “เออ ได้ๆ ไปนอนเถอะ”

     ผม: “เฮ้ย เด๋ว เอาเบอร์ kids มา ไว้จะเอาเข้ารายการสัมภาษณ์สด”

     pen: “ตอนนี้เค้าตัดสัญญาณมือถือว่ะ”

     ผม: “สัมภาษณ์พรุ่งนี้เช้าโว้ย”

     pen: “เออ ใช่ๆ โอเค งั้นเด๋ว sms ไปให้”

     ผม: “โอเค บอกเค้าก่อนแล้วกันว่าจะสัมภาษณ์ประมาณ 6-7 โมง ให้เตรียมตัวด้วย”

     แล้วผมก็ไปนอนตอน 5 ทุ่ม 40 นาที

     ตื่นขึ้นมาอีกครั้งประมาณเที่ยงคืนครึ่ง เพราะเสียง message ของโทรศัพท์มือถือดัง ก็พบว่าคุณ pen ส่ง sms เบอร์มือถือของ kids มาให้แล้ว เอาเป็นว่าคืนนั้นนอนตาหลับครับ

     แต่เวลาผ่านไปไม่นาน (ผมรู้สึกอย่างนั้น) ผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะสงสัยอยู่ลึกๆ ว่า เอ๊ะ นี่มันกี่โมงแล้วนะ

     หยิบโทรศัพท์มาดู…

     05:15 น.!!!

     วินาทีนั้น ตัวกระเด้งจากที่นอนแบบจิงโจ้เรียกพี่ครับ เพราะปกติผมต้องตื่นตีสี่ อาบน้ำ แต่งตัว หาอะไรรองท้องนิดหน่อย และขับรถไปถึงออฟฟิสเวลา 05:00 น.

     แต่นี่ 05:15 น. ผมเพิ่งตื่น!!!

     นี่ไม่ใช่ครั้งแรกครับ คนที่ทำรายการเช้าคงต้องเคยเจอกับเหตุการณ์ตื่นสายกันมาบ้างแล้วแน่ๆ ผมรับประกัน และมันเป็นเรื่องที่น่าขนหัวลุกมากครับ สำหรับคนอื่นผมไม่ทราบ แต่สำหรับตัวเองจะรู้สึกไม่ค่อยดีหากเข้ารายการสาย

     ผมรีบอาบน้ำ แต่งตัว และออกจากบ้านแถวพระราม 3 ในทันที ของว่างและน้ำ ไม่ได้ลงถึงท้องเลยให้ตายเถอะ พร้อมกับบึ่งรถอย่างเร็ว…เร็วมากๆ และไม่ควรลอกเลียนแบบ อาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อจริงๆ (160 km/h) แต่สถานการณ์แบบนี้มันจำเป็นครับ

     ถึงออฟฟิสในเวลา 05:45 น.!!!

     และเมื่อไปถึงก็พบว่า ผมไม่ได้มาสายเพียงคนเดียว 555

     ผมรีบสั่งให้ น้องนิว co-producer โทรตามแขกที่จะเข้าสัมภาษณ์ในรายการทันที นั่นก็คือ kids นั่นเอง จากนั้นก็รีบนั่งลงอ่านข่าวอย่างด่วน ในเวลา 15 นาทีที่เหลือ โชคดีที่ผมอัพเดทข่าวมาแล้วตั้งแต่เมื่อคืนวาน จึงอ่านเพิ่มเติมอีกเพียงเล็กน้อยก็พอจะทัน

     ในที่สุด เวลา 06:05 น. ผมและคุณ โต้ง-กวีพันธ์ ก็พร้อมหน้ากันในรายการ “ห้องข่าวรับอรุณ” พร้อมกับสัมภาษณ์สดทางโทรศัพท์กับ kids ในเวลา 06:35 น. ด้วยความช่วยเหลือของทุกฝ่ายจริงๆ ครับ

     ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เอ่ยนาม